Nazywam się Jacek Mazela i od 28 lat zajmuję się rzemiosłem artystycznym. Od 4 roku życia mam styczność z rzemiosłem artystycznym najwyższej klasy. Minęły 4 dekady, a ja nadal uczę się swojego fachu. Z nostalgią wspominam czasy kiedy wraz z rodzeństwem bawiliśmy się w pracowni grawerskiej dziadka Aleksandra wśród tokarek, pantografów grawerskich, palników, wiertarek, polerek, szlifierek, rylców, gwoździ, pilników i kwasów. Całe to "groźne" środowisko nie zrobiło nam nigdy krzywdy! Jestem pokoleniem anty-homo-tableticus. "Materiałoznawstwo organoleptyczne" , Energia, Właściwości fizyczne materiałów. To wszystko było moją zabawą od dziecka. Uważam, że dzisiejszy człowiek przenosząc swoje istnienie w świat wirtualny, często traci kontakt ze swoją fizycznością, a w efekcie też z materią. Człowiek  zredukowany do E-istnienia to człowiek niepełny.

"Materii dana jest nieskończona płodność, niewyczerpana moc życiowa i zarazem uwodna siła pokusy, która nas nęci do formowania. W głębi materii kształtują się niewyraźne uśmiechy, zawiązują się napięcia, zgęszczają się próby kształtów. Cała materia faluje od nieskończonych możliwości, które przez nią przechodzą mdłymi dreszczami. Czekając na ożywcze tchnienie ducha, przelewa się ona w sobie bez końca, kusi tysiącem słodkich okrąglizn i miękkości, które z siebie w ślepych rojeniach wymajacza" - Bruno Schulz

Z jednej strony przenosimy się w świat twórczości wirtualnej, z drugiej strony ogromna popularnością cieszą się rozmaite technologie materializowania elektronicznych projektów. To wspaniałe jak wiele nowoczesnych technologii tworzenia mam możliwość wykorzystywać w swej pracy w XXI wieku.

Dziadek Mistrz Grawerstwa Aleksander Cegielski pokazał mi jak martwy kawałek metalu zamienia się w dzieło. Spodobało mi się to. Skończyłm studia psychologiczne, skoczyłem studia dotyczące rozwoju poznawczego człowieka. Jestem dyplomowanym magistrem psychologii oraz technikiem elektroniki. Jednak rzemiosło grawerskie okazało się bardziej atrakcyjne. Przez 20 lat dorastałem zawodowo jako grawer i doskonaliłem swój warsztat. Wypracowałem pewien styl, który określiłbym "minimalistyczną elegancją". Jestem całkowicie za minimalizmem! W działaniu zawsze na pierwszym miejscu pytam o cel. Cel i funkcję jaką mają pełnić moje dzieła. Ta wiedza kształtuje proces tworzenia i jest niezbędna aby zaangażować uczestników procesu tworzenia. Bez zaangażowania nie powstaje nic wartościowego.

W pracy zawsze szukam sensu, celu i rozwoju.
Zapraszam do współpracy.